χουρριακός

και χουρριτικός, -ή, -ό, Ν [Χούρριοι / Χουρρίτες]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους Χουρρίους ή Χουρρίτες

2. (το θηλ. ως κύριο όν.) η Χουρριακή και Χουρριτική

η χουρριακή / χουρριτική γλώσσα

3. φρ. «χουρριακή γλώσσα» ή «χουρριτική γλώσσα» — η γλώσσα τών Χουρρίων / Χουρριτών, η οποία δεν ανήκει ούτε στις ινδοευρωπαϊκές ούτε στις σημιτικές γλώσσες και τής οποίας μνημεία ανακαλύφθηκαν στις πινακίδες σφηνοειδούς γραφής τών ερειπίων τών χεττιτικών αρχείων.